دیوان شمس

مولانا جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 3704/ 2315

اى روى تو رويم را چون روى قمر كرده باد تو درختم را در رقص درآورده دانى كه درخت من در رقص چرا آيد از برگ نمي نازد وز ميوه نمي يازد از برگ نمي نازد وز ميوه نمي يازد
اجزاى مرا چشمت اصحاب نظر كرده ياد تو دهانم را پرشهد و شكر كرده اى شاخ و درختم را پربرگ و مر كرده اى صبر درختم را تو زير و زبر كرده اى صبر درختم را تو زير و زبر كرده