دیوان شمس

2201. در گذر آمد خيالش گفت جان اين است او
2202. اى جهان برهم زده سوداى تو سوداى تو
2203. جسم و جان با خود نخواهم خانه خمار كو
2204. عاشقى بر من پريشانت كنم نيكو شنو
2205. دوش خوابى ديده ام خود عاشقان را خواب كو
2206. اى برادر عاشقى را درد بايد درد كو
2207. در خلاصه عشق آخر شيوه اسلام كو
2208. ناله اى كن عاشقانه درد محرومى بگو
2209. اى ز رويت تافته در هر زمانى نور نو
2210. طرب اندر طرب است او كه در عقل شكست او
2211. ز من و تو شررى زاد در اين دل ز چنان رو
2212. تو بمال گوش بربط كه عظيم كاهل است او
2213. خنك آن جان كه رود مست و خرامان بر او
2214. خنك آن دم كه نشينيم در ايوان من و تو
2215. گر رود ديده و عقل و خرد و جان تو مرو
2216. تن مزن اى پسر خوش دم خوش كام بگو
2217. چهره زرد مرا بين و مرا هيچ مگو
2218. همه خوردند و برفتند و بماندم من و تو
2219. من غلام قمرم غير قمر هيچ مگو
2220. هله اى شاه مپيچان سر و دستار مرو