دیوان شمس

مولانا جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 3704/ 458

اى چنگ پرده هاى سپاهانم آرزوست در پرده حجاز بگو خوش ترانه اى از پرده عراق به عشاق تحفه بر آغاز كن حسينى زيرا كه مايه گفت در خواب كرده اى ز رهاوى مرا كنون اين علم موسقى بر من چون شهادتست اى عشق عقل را تو پراكنده گوى كن اى باد خوش كه از چمن عشق مي رسى در نور يار صورت خوبان همي نمود در نور يار صورت خوبان همي نمود
وى ناى ناله خوش سوزانم آرزوست من هدهدم صفير سليمانم آرزوست چون راست و بوسليك خوش الحانم آرزوست كان زير خرد و زير بزرگانم آرزوست بيدار كن به زنگله ام كانم آرزوست چون ممنم شهادت و ايمانم آرزوست اى عشق نكته هاى پريشانم آرزوست بر من گذر كه بوى گلستانم آرزوست ديدار يار و ديدن ايشانم آرزوست ديدار يار و ديدن ايشانم آرزوست