دیوان شمس

مولانا جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 3704/ 588

صلا جان هاى مشتاقان كه نك دلدار خوب آمد از او كو حسن مه دارد هر آن كو دل نگه دارد هر آنك از عشق بگريزد حقيقت خون خود ريزد بروب از خويش اين خانه ببين آن حس شاهانه تن تو همچو خاك آمد دم تو تخم پاك آمد ز بينايى بگرديدى مگر خواب دگر ديدى تو چه شنيدى تو چه گفتى بگو تا شب كجا خفتى صلاح الدين يعقوبان جواهربخش زركوبان صلاح الدين يعقوبان جواهربخش زركوبان
چو زركوبست آن دلبر رخ من سيم كوب آمد به خاك پاى آن دلبر كه آن كس سنگ و چوب آمد كجا خورشيد را هرگز ز مرغ شب غروب آمد برو جاروب لا بستان كه لا بس خانه روب آمد هوس ها چون ملخ ها شد نفس ها چون حبوب آمد چه خوردى تو كه قاروره پر از خلط رسوب آمد حكايت مي كند رنگت كه جاسوس القلوب آمد كه او خورشيد اسرارست و علام الغيوب آمد كه او خورشيد اسرارست و علام الغيوب آمد