رهیافت های نظری بر انقلاب اسلامی (مجموعه مقالات)

حاتم قادری، محمدهادی سمتی، غلام حیدر ابراهیم بای سلامی، سعید ارجمند، ناصر هادیان، تدا اسکاچپول، رابرت دی. لی، علی رجبلو، حمیرا مشیرزاده، سعید حجاریان، جان فوران، احمد گل محمدی، رضا رضائی؛ ترجمه: عباس زارع، محسن امین زاده، مهرداد وحدتی دانشمند؛ گردآوری: عبدالوهاب فراتی

نسخه متنی -صفحه : 81/ 2
نمايش فراداده

پيش گفتار

انقلاب هايى كه هر از چندى در گوشه و كنار جهان رخ مى دهند و به رغم مقاومت هايى كه در رويارويى با آن ها صورت مى پذيرد، بر مشكلات خود فايق آمده و پايدار مى مانند، از منظر تاريخ دانان و انديش مندان علوم سياسى و اجتماعى، واقعيتى درخور توجه و تأمل بوده و هستند. از اين رو همواره درباره چيستى، چرايى و چگونگى آن ها پرسش هاى اساسى وجود داشته است و صاحبان انديشه و قلم كوشيده اند تا با رهيافت هاى گوناگون اقتصادى، روان شناختى، سياسى، فرهنگى و ارايه تئورى هاى متفاوت، به تحليل و تبيين انقلاب ها بپردازند. با اين همه تا كنون نظريه يا تئورى فراگير و جامعى درباره همه انقلاب ها عرضه نشده است.

انقلاب اسلامى ايران به اعتراف دوست و دشمن از انقلاب هاى بزرگ سده اخير بود كه با ويژگى ايدئولوژى و ساختارشكنى خود، توانست رژيم 2500 ساله ستم شاهى را درهم شكسته و در عصر اقبال به سكولاريزم، نظامى را با سرشت دينى جاى گزين آن كند. رخداد انقلاب اسلامى

[6]

عرصه اى براى آزمون تئورى هاى انقلاب و تأمل و گفتوگوى جدى درباره پديده انقلاب بود كه شمارى از آن ها را نفى و موجب اصلاح شمارى ديگر گرديد. اكنون كه بيست سال از پيروزى آن مى گذرد، ابعاد ناشناخته بسيارى دارد و متدلوژى متداول غرب با تمام تلاش خود نتوانسته است همه زواياى آن را تحليل و تبيين كند.

دفتر ششم از مجموعه ريشه ها كه اينك تقديم استادان محترم معارف اسلامى و ديگر علاقه مندان مى گردد، مجموعه مقالاتى است درباب مباحث نظرى انقلاب اسلامى و تطبيق آن بر تئورى هاى مختلف عرضه شده از سوى انديش مندان غربى و ميزان اثرگذارى آن بر نظريه هاى علوم اجتماعى كه به كوشش برادر ارجمند آقاى عبدالوهاب فراتى تهيه و تنظيم شده است.

اميد است مطالعه آن گامى در جهت آشنايى بيشتر با تئورى هاى انقلاب و افزايش توانايى آنها از تحليل همه جانبه انقلاب اسلامى و زمينه مناسبى براى انجام پژوهش هاى بنيادين در جهت ارايه مبانى فكرى انقلاب اسلامى باشد.

اداره آموزش و برنامه ريزى درسى

[7]