رهیافت های نظری بر انقلاب اسلامی (مجموعه مقالات)

حاتم قادری، محمدهادی سمتی، غلام حیدر ابراهیم بای سلامی، سعید ارجمند، ناصر هادیان، تدا اسکاچپول، رابرت دی. لی، علی رجبلو، حمیرا مشیرزاده، سعید حجاریان، جان فوران، احمد گل محمدی، رضا رضائی؛ ترجمه: عباس زارع، محسن امین زاده، مهرداد وحدتی دانشمند؛ گردآوری: عبدالوهاب فراتی

نسخه متنی -صفحه : 81/ 29
نمايش فراداده

4. تشكيل حكومت اسلامى

نقش حكومت ها در اصلاح و فساد جوامع بر كسى پوشيده نيست. اسلام دين جامعى است و اجراى اصول اجتماعى، اقتصادى و فرهنگى آن بدون تشكيل حكومت ممكن نيست. برخى از علماى اسلامى بر اين عقيده اند كه مهم ترين انگيزه امام حسين(عليه السلام) از انجام اين قيام، ايجاد حكومت اسلامى بوده است.(97)

امام خمينى(رحمه الله)در اين زمينه مى فرمايند:

«زندگى سيدالشهدا، زندگى حضرت صاحب سلام الله عليه، زندگى همه انبياء عالم، همه انبياء از اول، از آدم تا حالا همه شان اين معنا بوده است كه در مقابل حكومت جور، حكومت عدل را مى خواستند درست كنند».(98)

ايشان كه «عدم تشكيل حكومت حق» را از مهم ترين و ريشه دارترين آسيب هاى جامعه اسلامى مى دانند اظهار مى دارند:

«اگر گذاشته بودند كه حكومتى كه اسلام مى خواهد، حاكمى را كه خداى تبارك و تعالى امر به تعيينش فرموده است، رسول اكرم تعيين فرموده; اگر گذاشته بودند كه آن تشكيلات پيش بيايد، حكومت اسلامى باشد آن وقت مردم مى فهميدند كه اسلام چيست و معنى حكومت اسلامى چيست».(99)و لذا بهترين راه تصحيح جامعه از نظر ايشان اين است كه:

«توده هاى آگاه وظيفه شناس و دين دار اسلامى متشكل شده، قيام كنند و حكومت اسلامى تشكيل دهند».(100)