غزلیات

صائب تبریزی

نسخه متنی -صفحه : 180/ 180

دايم ستيزه با دل افگار مي كنى اى واى اگر به گربه ى خونين برون دهم شرمنده نيستى كه به اين دستگاه حسن يوسف به خانه روى ز بازار مي كند چشم بدت مباد، كه با چشم نيمخواب يك روز اگر كند ز تو آيينه رو نهان رنگ شكسته را به زبان احتياج نيست رنگ شكسته را به زبان احتياج نيست
با لشكر شكسته چه پيكار مي كني؟ خونى كه در دلم تو ستمكار مي كنى دل مي برى ز مردم و انكار مي كني؟ هر گه ز خانه روى به بازار مي كنى بر خلق ناز دولت بيدار مي كنى رحمى به حال تشنه ى ديدار مي كنى صائب عب چه درد خود اظهار مي كني؟ صائب عب چه درد خود اظهار مي كني؟