غزلیات

سنایی غزنوی

نسخه متنی -صفحه : 436/ 260
نمايش فراداده

  • از عشق ندانم كه كيم يا به كه مانم از بهر طلب كردن آن يار جفا جوى با كس نتوانم كه بگويم غم عشقش ده سال فزونست كه من فتنه ى اويم از بس كه همى جويم ديدار فلان را از ناله كه مي نالم ماننده ى نالم اى واى من ار من ز غم عشق بميرم اى واى من ار من ز غم عشق بميرم
  • شوريده تنم عاشق و سرمست و جوانم دل سوخته پوينده شب و روز دوانم نه نيز كسى داند اين راز نهانم عمرى سپرى گشت من اندوه خورانم ترسم كه بدانند كه من يار فلانم وز مويه كه مي مويم چون موى نوانم وى واى من ار من به چنين حال بمانم وى واى من ار من به چنين حال بمانم