-
زان خط كه تو بر عارض گلنار كشيدى
بر ماه به پرگار كشيدى خط مشكين
هر دل كه ترا جست چو ديوانه ى مستى
زنار پرستى مكن اى بت كه جهانى
بس زاهد و عابد كه بر آن طره ى طرار هر دل كه سرافراشت به دعوى صبورى
هر دل كه سرافراشت به دعوى صبورى
-
ابدال جهان را همه در كار كشيدى
دلها همه در نقطه ى پرگار كشيدى
در سلسله ى زلف زره دار كشيدى
در سلسله ى زلف چو زنار كشيدى
از صومعه در خانه ى خمار كشيدى او را به سوى خويش نگونسار كشيدى
او را به سوى خويش نگونسار كشيدى