-
نگويى تا به گلبن بر چه غلغل دارد آن قمرى
به لحن اندر همى گويد كه سبحانا نگارنده
مسيحادم و موسى كف سليمان طبع و يوسف رخ
به روز آرايش مكتب شبانگه زينت ملعب اگر آتش پرستى را ز عشق او بترساند
اگر آتش پرستى را ز عشق او بترساند
-
كه چندان لحن مي سازد همى نالد ز كم صبرى
كه بنگارد چنان رويى بدان خوبى و خوش چهرى
محمد دين و آدم راى و خو كرده به بي مهرى
ضياء روز و شمع شب شكر لب بر كسان خمرى ز بيم آتش عشقش شود بيزار از گبرى
ز بيم آتش عشقش شود بيزار از گبرى