غزلیات

شمس الدین محمد حافظ شیرازی

نسخه متنی -صفحه : 496/ 263

حال خونين دلان که گويد باز شرمش از چشم مى پرستان باد جز فلاطون خم نشين شراب هر که چون لاله کاسه گردان شد نگشايد دلم چو غنچه اگر بس که در پرده چنگ گفت سخن گرد بيت الحرام خم حافظ گر نميرد به سر بپويد باز
و از فلک خون خم که جويد باز نرگس مست اگر برويد باز سر حکمت به ما که گويد باز زين جفا رخ به خون بشويد باز ساغرى از لبش نبويد باز ببرش موى تا نمويد باز گر نميرد به سر بپويد باز گر نميرد به سر بپويد باز