غزلیات

شمس الدین محمد حافظ شیرازی

نسخه متنی -صفحه : 496/ 361

گر از اين منزل ويران به سوى خانه روم زين سفر گر به سلامت به وطن بازرسم تا بگويم که چه کشفم شد از اين سير و سلوک آشنايان ره عشق گرم خون بخورند بعد از اين دست من و زلف چو زنجير نگار گر ببينم خم ابروى چو محرابش باز خرم آن دم که چو حافظ به تولاى وزير سرخوش از ميکده با دوست به کاشانه روم
دگر آن جا که روم عاقل و فرزانه روم نذر کردم که هم از راه به ميخانه روم به در صومعه با بربط و پيمانه روم ناکسم گر به شکايت سوى بيگانه روم چند و چند از پى کام دل ديوانه روم سجده شکر کنم و از پى شکرانه روم سرخوش از ميکده با دوست به کاشانه روم سرخوش از ميکده با دوست به کاشانه روم