غزلیات

شمس الدین محمد حافظ شیرازی

نسخه متنی -صفحه : 496/ 403

نکته اى دلکش بگويم خال آن مه رو ببين عيب دل کردم که وحشى وضع و هرجايى مباش حلقه زلفش تماشاخانه باد صباست عابدان آفتاب از دلبر ما غافلند زلف دل دزدش صبا را بند بر گردن نهاد اين که من در جست و جوى او ز خود فارغ شدم حافظ ار در گوشه محراب مي نالد رواست از مراد شاه منصور اى فلک سر برمتاب تيزى شمشير بنگر قوت بازو ببين
عقل و جان را بسته زنجير آن گيسو ببين گفت چشم شيرگير و غنج آن آهو ببين جان صد صاحب دل آن جا بسته يک مو ببين اى ملامتگو خدا را رو مبين آن رو ببين با هواداران ره رو حيله هندو ببين کس نديده ست و نبيند مثلش از هر سو ببين اى نصيحتگو خدا را آن خم ابرو ببين تيزى شمشير بنگر قوت بازو ببين تيزى شمشير بنگر قوت بازو ببين