نحو مقدماتی

محمود ملکی اصفهانی

نسخه متنی -صفحه : 112/ 23
نمايش فراداده

ج ـ جرّ

مثال1: ه هذا يومُ الفَصلِه.

ترکيب:هذا: مبتدا، يومُ: خبر و مضاف، الفصلِ: مضاف اليه.

در اين مثال کلمه «الفصل» مضاف اليه و مجرور مي باشد.

مثال2:هذَهَبَاللهُ بِنُورِهِم) ترکيب: ذَهَبَ: فعل، اللهُ: فاعل، باء: حرف جرّ، نورِ: مجرور به باء و مضاف، هُم: مضاف اليه.

حروف جرّ عبارتند از: «باء، تاء، کاف، لام، واو، مُنذُ، مُذ، خَلا، رُبَّ، حاشا، مِن، عَدا، في، عَن، عَلي، حَتّي، إلي».

اين حروف بر اسم داخل مي شوند و آن را مجرور مي کنند.

در اين صورت عامل را«جارّ» معمول را «مجرور» مي نامند.

علايم جرّ: علامت اصلي جرّ «کسره» است، ولي در موارد زير «فتحه» و «ياء» نايب از «کسره» مي گردند:

1ـ در اسم مُثَنّي و جمع مذکر سالم و ملحقاتشان و اسماء ستّه به شرايط