غزلیات

محتشم کاشانی

نسخه متنی -صفحه : 626/ 124

رخت كه صورت صنع آشكار از آن پيداست قدت كه بر صفتش نيست هيچ كس قادر سرت كه گرم مى لطف بود دوش امروز به زير دامن حسنت نهفته است هنوز كمان سخت كش است ابرويت ولى كششى كرشمه سازى از آن چشم را چه نام كنم ز بي قرارى زلفت جز اين نمي گويم ز بي قرارى زلفت جز اين نمي گويم
نشان دقت صورت نگار از آن پيداست كمان قدرت پروردگار از آن پيداست گرانى حركات خمار از آن پيداست خطى كه گرد گلت صد بهار از آن پيداست به جانب همه بي اختيار از آن پيداست كه عشوه هاى نهان صد هزار از آن پيداست كه حال محتشم بي قرار از آن پيداست كه حال محتشم بي قرار از آن پيداست