مدعى كه آتش اعراض فروزنده ى توست
-
مدعى كه آتش اعراض فروزنده ى توست
گر كنى پرسش و بى جرم بود چون باشد
آن كه افكنده به همت دو جهان را ز نظر
كم مبادا كه طراوت ده باغ طربست محتشم كز چمن وصل تواش رانده فلك
محتشم كز چمن وصل تواش رانده فلك
-
مدعاى دل او سوختن بنده ى توست
تهمت آلود گنه كاين همه شرمنده ى توست
اين گمان مي كندش كز نظر افكنده ى توست
گريه ى بنده كه آب چمن خنده ى توست بنده ى ريشه ى اميد ز دل كنده ى توست
بنده ى ريشه ى اميد ز دل كنده ى توست