-
چو به خنده لب گشايى دو جهان شكر بگيرد
قدرى ز نور رويت به دو عالم ار در افتد
اگر از عتاب غيرت ره عاشقان بگيرى
چو در آرزوى رويت نفسى ز دل برآرم
چه غم ره است اين خود كه دلم دمى درين ره
اگر از عتاب غيرت ره عاشقان بگيرى
اگر از عتاب غيرت ره عاشقان بگيرى
ز پى تو جان عطار اگر امتحان كنندش
اگر از عتاب غيرت ره عاشقان بگيرى
-
به نظاره ى جمالت همه تن شكر بگيرد
همه عرصه هاى عالم به همان قدر بگيرد
اگر از عتاب غيرت ره عاشقان بگيرى
ز دم فسرده ى من نفس سحر بگيرد
نه غمى دگر گزيند نه رهى دگر بگيرد
اگر از عتاب غيرت ره عاشقان بگيرى
ز سرشك عاشقانت همه رهگذر بگيرد
به مديح تو دو عالم به در و گهر بگيرد
اگر از عتاب غيرت ره عاشقان بگيرى