غزلیات

عطار نیشابوری

نسخه متنی -صفحه : 896/ 582
نمايش فراداده

  • كار چو از دست من برفت چه سازم در بن اين خاكدان عالم غدار قصه ى اندوهت آشكار چه گويم چون نفسى ديگرم ز عمر امان نيست چو گل يك روزه در ميانه ى صد خار قصه ى اندوهت آشكار چه گويم پرده ى من چون دريد پرده در چرخ چاره ى من چون به دست چاره گران نيست قصه ى اندوهت آشكار چه گويم قصه ى اندوهت آشكار چه گويم واقعه كوته كنم چه گويم ازين بيش قصه ى اندوهت آشكار چه گويم اى دل عطار دم مزن که درين ديراى دل عطار دم مزن که درين دير
  • مات شدم نيز خانه نيست چه بازم اشك فشان همچو شمع چند گدازم قصه ى اندوهت آشكار چه گويم اين نفسى چند در هوس به چه تازم بر سر پايم نشسته سر چه فرازم قصه ى اندوهت آشكار چه گويم در پس اين پرده پرده چند نوازم حيله چه گويم كنون و چاره چه سازم قصه ى اندوهت آشكار چه گويم زانكه من خسته دل نهفت نيازم خاصه كه پيش اندر است راه درازم قصه ى اندوهت آشكار چه گويم دم نتوان زد ز سر پرده ى رازمدم نتوان زد ز سر پرده ى رازم