-
كار چو از دست من برفت چه سازم
در بن اين خاكدان عالم غدار
قصه ى اندوهت آشكار چه گويم
چون نفسى ديگرم ز عمر امان نيست
چو گل يك روزه در ميانه ى صد خار
قصه ى اندوهت آشكار چه گويم
پرده ى من چون دريد پرده در چرخ
چاره ى من چون به دست چاره گران نيست
قصه ى اندوهت آشكار چه گويم
قصه ى اندوهت آشكار چه گويم
واقعه كوته كنم چه گويم ازين بيش
قصه ى اندوهت آشكار چه گويم
اى دل عطار دم مزن که درين ديراى دل عطار دم مزن که درين دير
-
مات شدم نيز خانه نيست چه بازم
اشك فشان همچو شمع چند گدازم
قصه ى اندوهت آشكار چه گويم
اين نفسى چند در هوس به چه تازم
بر سر پايم نشسته سر چه فرازم
قصه ى اندوهت آشكار چه گويم
در پس اين پرده پرده چند نوازم
حيله چه گويم كنون و چاره چه سازم
قصه ى اندوهت آشكار چه گويم
زانكه من خسته دل نهفت نيازم
خاصه كه پيش اندر است راه درازم
قصه ى اندوهت آشكار چه گويم
دم نتوان زد ز سر پرده ى رازمدم نتوان زد ز سر پرده ى رازم