غزلیات

عطار نیشابوری

نسخه متنی -صفحه : 896/ 795

گر تو نسيمى ز زلف يار نيابي

گر تو نسيمى ز زلف يار نيابى يك دم اگر بوى زلف او به تو آيد تو نتوانى كه راه عشق كنى قطع ليك اگر بنگرى به حلقه ى زلفش هر دو جهان پرده اى است پيش رخ تو تو نتوانى كه راه عشق كنى قطع حجله سرايى است پيش روى تو پرده هرچه وجودى گرفت جمله غبار است تو نتوانى كه راه عشق كنى قطع يافتن يار چيست گم شدن تو غار غرور است در نهاد تو پنهان تو نتوانى كه راه عشق كنى قطع گر نشوى آشناى او تو درين غار گر شودت ملك هر دو كون ميسر تو نتوانى كه راه عشق كنى قطع ملك غمش بهتر است از دو جهان زانك گر غم او هست ذره ايت مخور غم تو نتوانى كه راه عشق كنى قطع هرچه كه فرمود عشق رو تو به جان كن مى فكنى كار عشق جمله به فردا تو نتوانى كه راه عشق كنى قطع پاى به ره در نه و ز كار مكش سر بي ادب آنجا مرو وگرنه كشندت تو نتوانى كه راه عشق كنى قطع سر چه فرازى پياده شو ز وجودت يك قدم اين جايگاه بر نتوان داشت تو نتوانى كه راه عشق كنى قطع تو نتوانى كه راه عشق كنى قطع چند روى اى فريد در پى آن گل تو نتوانى كه راه عشق كنى قطع
تا به ابد رد شوى و بار نيابى گنج حقيقت كم از هزار نيابى تو نتوانى كه راه عشق كنى قطع تا ابد آن حلقه را شمار نيابى ليك درين پرده پود و تار نيابى تو نتوانى كه راه عشق كنى قطع پرده بدر گرچه پرده دار نيابى ره به عدم بر تو تا غبار نيابى تو نتوانى كه راه عشق كنى قطع تا نشوى گم ز خويش يار نيابى غور چنين غار آشكار نيابى تو نتوانى كه راه عشق كنى قطع غرقه شوى بوى يار غار نيابى بگذرى از هر دو و قرار نيابى تو نتوانى كه راه عشق كنى قطع جز غم او ملك پايدار نيابى زانكه ازين به تو غمگسار نيابى تو نتوانى كه راه عشق كنى قطع ورنه به جان هيچ زينهار نيابى مى به نترسى كه روزگار نيابى تو نتوانى كه راه عشق كنى قطع زانكه چو شد عمر وقت كار نيابى در همه عالم چو خواستگار نيابى تو نتوانى كه راه عشق كنى قطع زانكه درين راه يك سوار نيابى تا سر صد صد بزرگوار نيابى تو نتوانى كه راه عشق كنى قطع كين ره جانسوز را كنار نيابى خاصه تو زان سالكى كه خار نيابى تو نتوانى كه راه عشق كنى قطع