غزلیات

عطار نیشابوری

نسخه متنی -صفحه : 896/ 796

از من بى خبر چه مي طلبي

از من بى خبر چه مي طلبى گر چه شهباز معرفت بودم چند باشم نه دل نه جان بى تو در دو عالم ز هرچه بود و نبود مانده ام همچو گوى در ره تو چند باشم نه دل نه جان بى تو من آشفته را ز عشق رخت پيش طرف كلاه گوشه ى تو چند باشم نه دل نه جان بى تو گفته اى درد تو همى طلبم با دلى پر ز درد تو شب و روز چند باشم نه دل نه جان بى تو بى خبر مانده ام ز مستى عشق پرده برگير و بيش ازين آخر چند باشم نه دل نه جان بى تو چند باشم نه دل نه جان بى تو بى تو عطار را روا نبود چند باشم نه دل نه جان بى تو
سوختم خشك و تر چه مي طلبى ريختم بال و پر چه مي طلبى چند باشم نه دل نه جان بى تو بگسستم دگر چه مي طلبى گم شده پا و سر چه مي طلبى چند باشم نه دل نه جان بى تو هر دم آشفته تر چه مي طلبى كرده ام جان كمر چه مي طلبى چند باشم نه دل نه جان بى تو درد ازين بيشتر چه مي طلبى شده ام نوحه گر چه مي طلبى چند باشم نه دل نه جان بى تو هستت آخر خبر چه مي طلبى پرده ى من مدر چه مي طلبى چند باشم نه دل نه جان بى تو رانده ى در بدر چه مي طلبى خون گرفته جگر چه مي طلبى چند باشم نه دل نه جان بى تو