به بزمم دوش يار آمد به همراه رقيب امامرا بى او شكيبايى چه مي فرمائى اى همدمز هر عاشق رموز عشق مشنو سر عشق گلخورد هر تشنه لب آب از لب مردم فريب اوبه حال مرگ افتاده است هاتف اى پرستارانبه حال مرگ افتاده است هاتف اى پرستاران
شبى با او بسر بردم ز وصلش بي نصيب اماشكيب آمد علاج هجر دانم كو شكيب اماز مرغان چمن نتوان شنيد از عندليب امااز آن سرچشمه من هم مي خورم گاهى فريب اماطبيبش كاش مي آمد به بالين عنقريب اماطبيبش كاش مي آمد به بالين عنقريب اما