اسرار عاشورا

سید محمد نجفی یزدی

نسخه متنی -صفحه : 159/ 104

فداى لب تشنه ات يا حسين - اين نعمت را غنيمت بشماريد

داود رقى گويد: نزد امام صادق عليه السلام بودم، حضرت آب خواست وقتى نوشيد، ديدم كه چشمان حضرت پر از اشك شد، سپس فرمود: اى داود، خدا لعنت كند قاتل حسين را، هر بنده اى كه آب بنوشد و ياد حسين كند و قاتل او را لعنت كند، خداوند يك صد هزار حسنه برايش مىنويسد و يكصد هزار گناه از او پاك مىكند و يكصد هزار درجه او را بالا مىبرد، و مثل كسى است كه يكصد هزار بنده آزاد كرده و در قيامت خداوند او را با دل خنك محشور مىگرداند. (287)

اى شه غرقه به خون، غرقه خون بين دل ما را تو شه كشور ايجاد و شهانند گدايت آب مهريه زهرا و تو لب تشنه دهى جان از چه كشتند تو را تشنه لب اندر لب دريا اى لب لعل تو بخشيده حيات آب بقا را
سوى ما بين كه بسوى توببينم خدارا چشم اميد به سوى تو بود شاه و گدارا مصلحت بود ندانم چه در اين كار قضا را اى لب لعل تو بخشيده حيات آب بقا را اى لب لعل تو بخشيده حيات آب بقا را