عرض كردم: براى من و خانواده‏ام به درگاه خدا دعا فرماييد. امام فرمود: مگر من دعا نمىكنم؟ به خدا سوگند كه همانا اعمال شما در هر شب و روز بر من عرضه مىشود.

عبدالله گويد: حضرت كه متوجه شد من اين مطلب را بزرگ و باور نكردنى شمرده‏ام فرمود:

مگر كتاب خدا را نخوانده‏اى؟

«وَ قُل اِعْمَلُوا فَسَيَرى اللّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤمِنُونَ»؛

مراد از مؤمن به خدا سوگند على ابن ابى طالب (عليه السلام) است.(1)

چگونگى دريافت علم و آگاه شدن بر كردار مردم

از امام كاظم (عليه السلام) در اين باره روايت شده است كه:

علم به سه صورت به ما مىرسد: يكى اخبار گذشته كه پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) براى ما تفسير و تبيين كرده، ديگر اخبار آينده كه در مصحفى نزد ما نوشته شده و سوم اخبار پديد شونده و فعلى كه، از راه الهام در دل و تأثير در گوش به ما مىرسد (كه هر روز به ويژه شب‏هاى جمعه و قدر حاصل مىآيد) و آن بهترين دانش ماست (زيرا از اسرار امامت است) و پيامبرى بعد از پيامبر ما نيست.(2)

آثار تربيتى آگاهى امام (عليه السلام) از اعمال مردم

امام زمان (عجل الله تعالى فرجه الشريف) واسطه فيض و رحمت الهى بين خدا و بندگان است. جاى ترديد نيست كه آن بزرگوار از كردار همه بندگان نيكوكار و بدكار آگاه مىشود، خصوصا اين كه به مسلمانان و شيعيان توجه خاص دارد و هم چون پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم)

(1). همان، ج 1، ص 319.

(2). همان، ص 393.