و يا طُوبى مَن أدركَه؛ خوشا به حال آن كه او را درك كند.(1)

امام خطاب به «امّ هانى» مىفرمايد:

فَإن اَدْرَكتَ زمانَهُ قَرّتْ عَيْنُكِ؛ اگر زمان او را درك كنى ديدگانت روشن مىگردد.(2)

امام صادق (عليه السلام)

لَوْ اَدرَكتُهُ لَخَدمْته أيّام حَياتى؛ اگر من زمان او را درك مىكردم همه عمر دامن خدمت به كمر مىبستم.(3)

اين تعبير بسيار بلندى است كه از طرفى حاكى از عظمت فوق‏العاده حضرت بقية اللّه‏ (ارواحنا فداه) است و از سوى ديگر، بيان گر نهايت عشق و علاقه امام صادق (عليه السلام) به ششمين فرزند دل بند خويش است.

امام كاظم (عليه السلام)

امام كاظم (عليه السلام) درباره غيبت امام عصر (عجل الله تعالى فرجه الشريف) خطاب به برادر بزرگوارش على بن جعفر مىفرمايد:

إنّما هِى مِحنَة مِنَ اللّه عزّوجل اِمْتَحَن بِها خَلقَهُ؛(4)

آن يك آزمون الهى است كه خداوند متعال بندگانش را به اين وسيله آزموده است.

(1). بحارالانوار، ج 51، ص 137.

(2). كافى، ج 1، ص 276.

(3). محمدابراهيم النعمانى، كتاب الغيبه، ص 245.

(4). عيون اخبار الرضا (عليه السلام)، ج 2، ص 360.