اعتقاد به امام مهدى (عليه السلام) به عنوان مصلحى الهى و جهانى در بسيارى از مذاهب و اديان وجود دارد. نه تنها شيعه كه اهل تسنن و حتى پيروان اديان ديگر، مانند يهود، نصارا، زردشتيان و هندويان نيز به ظهور مصلحى بزرگ و الهى اذعان دارند و آن را انتظار مىكشند.
در كتاب «ويد» كه نزد هندويان از كتب آسمانى است، چنين آمده است:
پس از خرابى دنيا پادشاهى در آخرالزمان پيدا شود كه پيشواى خلايق باشد و نام او منصور(1) باشد و تمام عالم را بگيرد و به دين خود در آورد و همه كس را از مؤمن و كافر بشناسد و هر چه از خدا بخواهد بر آيد.(2)
(1). در زيارت عاشورا «مع امام منصور من اهل بيت محمد (صلّى الله عليه وآله وسلّم)» و دعاى ندبه «أين المنصور على من اعتدى عليه» شايد به همين مناسبت باشد. محدث نورى در كتاب نجم الثاقب مىنويسد: در ذخيره و تذكره آمده كه منصور اسم آن جناب در كتاب ويد براهمه است. (2). بشارات عهدين، ص 245، به نقل از: پيشواى دوازدهم، حجةبن الحسن المهدى (عجل الله تعالى فرجه الشريف).