حقطلبانه و عدالت خواهانه بشر پيوند زده است. در طول تاريخ، انسان هميشه در آرزوى تحقق حكومتى صالح و دور از ظلم و بىعدالتى بوده است. قرآن حكيم در معرفى حكومت حضرت مهدى (عجل الله تعالى فرجه الشريف) و موعود آخرالزمان، روى اين خواست فطرى انسان انگشت گذاشته است، همچنين بر اين نكته تأكيد كرده كه اعتقاد به موعود آخرالزمان تنها به شيعيان و مسلمانان اختصاص ندارد، بلكه تمام پيامبران گذشته، بشارت فرا رسيدنش را دادهاند. قرآن ايشان را به عنوان منجى و ذخيره الهى همه انسانهاى مستضعف در سراسر جهان معرفى مىكند. او را به عنوان شخصيتى كه فراتر از هر مذهب و مليتى براى مردم كل جهان مطرح و قيامشان جهانى است، ياد مىكند. در اينجا از درياى نور قرآن بهره مىگيريم:
«بقيَّةُ اللّه خَيْرٌ لَكُمْ اِنَّ كُنْتُمْ مُؤمِنين»(1)؛
بقية الله براى شما بهتر است اگر مؤمن هستيد.
امام صادق (عليه السلام) فرمود:
اوّلين سخنى كه پس از ظهور مىگويد اين آيه است و مىفرمايد: من بقية الله و حجتش و خليفهاش بر شما هستم، پس هيچ مسلمانى بر او سلام نمىكند، جز اين كه مىگويد، سلام بر تو اى بقية الله در روى زمين.(2)
«أتى أمْرُ اللّه فَلا تَسْتَعْجِلُوه...»(3)؛
امر خدا فرا رسيد، پس تقاضاى تعجيل آن نكنيد.
(1). هود (11) آيه 86. (2). به نقل از: منتظر تا صبح فردا، مقاله سيد جواد مهرى، ص 108. (3). نحل (16) آيه 1.