البته ناگفته نماند كه اين 313 نفر به دليل خصايل برجستهاى كه دارند نقش فرماندهى و رهبرى را در لشكر آن حضرت به عهده دارند.(1)
در روايتى ابوبصير از امام صادق (عليه السلام) چنين نقل كرده است:
قائم از مكه خارج نمىشود، مگر زمانى كه تعداد كسانى كه به گرد او جمع آمدهاند، تكميل شود. پرسيدم: اين تعداد چند نفر است؟ آن حضرت فرمود: دو هزار نفر، جبرئيل در سمت راست او و ميكائيل در سمت چب او حركت مىكند و...(2).
حكومت جهانى موعود را از دو منظر مىتوان مطالعه كرد:
1. به عنوان آرمانى دور دست كه بايد در انتظار تحقق آن باشيم، كه در آن صورت، هيچ تأثيرى در واقعيتهاى موجود جامعه ندارد.
2. به عنوان الگويى واقعى براى سامان بخشى به وضع موجود و هدف معينى كه توان جهت بخشى به حركتهاى اجتماعى ما را دارد، اگر چه تحقق كامل آن در زمان حضرت بقية الله صورت مىگيرد.
البته ما نبايد همه مشخصههاى بيان شده در مورد حكومت مهدى (عجل الله تعالى فرجه الشريف) را فقط ترسيم كننده وضعيت آينده جهان بدانيم، بلكه بايد اين فرهنگ را در تمام عرصههاى اجتماعى، فرهنگى، سياسى و اقتصادى، جامعه خود پياده كنيم و اين نوعى الگو پذيرى از قيام عدالتگستر است. براى دست يابى به اين مهم به برخى ويژگى هايى كه در روايات براى حكومت جهانى امام غايب شمرده شده است، اشاره مىكنيم:
(1). موعود، ش 9، ص 34. (2). بحارالانوار، ج 52، ص 367 ـ 368، ح 152.