پيوسته و به صورت عادى.
علت مخفى داشتن ولادت مهدى (عجل الله تعالى فرجه الشريف) اين بود كه خلفاى عباسى، چون از طريق روايات پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) و ائمه طاهرين (عليهم السلام) پى برده بودند كه دوازدهمين امام، همان مهدى (عجل الله تعالى فرجه الشريف) است و زمين را پر از عدل و داد خواهد كرد، دژهاى گمراهى و فساد را درهم مىكوبد و دولت جباران را سرنگون مىسازد، طاغوتيان را به قتل مىرساند و خود امير مشرق و مغرب جهان مىشود، در صدد بر آمدند تا اين نور را خاموش كرده و آن حضرت را به قتل برسانند. از اين رو، جاسوسان و مراقبانى، حتى در ميان قابلهها مأمور كردند تا داخل خانه امام عسكرى (عليه السلام) را زير نظر بگيرند، ليكن چون خداوند در هر حال، نور هدايت را پاينده خواهد داشت، ارادهاش بر اين تعلق گرفت كه حتى دوران باردارى مادر حضرت نيز پنهان بماند.
در روز جمعه نيمه شعبان 255 در شهر سامرا، از شهرهاى عراق از پدرى چون حضرت امام حسن عسكرى (عليه السلام) و مادرى نيك سيرت به نام مليكه نواده قيصر روم كه به او حكيمه، سبيكه، نرجس، سوسن، مريم، ريحانه و صيقل هم مىگفتند، آفتاب وجود دوازدهمين ستاره تابناك ولايت طلوع كرد و جهان را به نور وجود خويش منوّر گردانيد.
محمد، مهدى، صاحب الزمان، قائم (قيامكننده)، احمد، حجة اللّه، ولى اللّه، بقيّة اللّه، عين اللّه، نور اللّه، عبد اللّه، نصر اللّه، طاهر (پاك)، عادل، شاهد، طالب، حافظ، جابر، وارث، هادى، نقى (پاكيزه)، تقى (پرهيزگار)، زَكى (آراسته)، رضى (خشنود)، كريم (بزرگوار)، امير (فرمانروا)، منصور (يارى شونده)، طيّب (پاكيزه)، مرشد (ارشاد كننده)، محىالدين (زندهكننده دين)، منتظر، خَلَف (جانشين)، فَرَج (گشايش)،