كه در آن از فضيلتهاى اهل بيت ياد مى فرمايد بينادل خردمند، پايان خويش مى بيند و پست و بلند و نشيب و فراز خود را مى شناسد. فرا خواننده اى فراخواند، و نگهبانى نگهبانى كرد. پس فراخواننده را پاسخ گوييد و نگهبان را پيروى كنيد. همانا كه در درياى فتنه ها غوطه ور شده اند و در مقابل سنتها به بدعتها دست زده اند، مومنان گرفته خاطر، و گمراهان تكذيب كننده و سخن پرداز. ما، پيراهن تن و اصحاب رسوليم (ص) و گنجوران و درهاى او (ص). به سراها جز از در ، وارد نشويد پس هر كس از غير از در به خانه اى وارد شود دزد ناميده مى شود.
و از آن خطبه: كريمه هاى قرآن شامل آنان است و آنان گنجينه هاى رحمانند. اگر سخن گويند راست گويند و اگر خاموش باشند كسى بر آنان در سخن پيشى نگيرد. بايد كه پيشرو قوم به آنان راست گويد و بايد كه خرد خود را آماده كار سازد، و بايد كه فرزند آخرت باشد چه از آن ديار آمده است و به آن ديار باز مى گردد. پس، آن كه به دل مى بيند و به بصيرت خويش عمل مى كند بايد بداند كه كار او به زيان اوست يا به سود او. پس اگر به سود او باشد آن را به جاى آورد و اگر به زيان او، از عمل باز ايستد. همانا آن كس كه بى علم عمل مى كند همانند كسى است كه نه در راه سير مى كند. پس دورى او از راه روشن، جز آنكه وى را از مطلوب دور سازد كارى نمى كند و آن كس كه به علم عمل كند مانند كسى است كه در راه روشن سير كند. پس بيننده بايد بنگرد آيا در راه حركت مى كند يا در بيراهه.
و بدان كه هر ظاهرى را بر مثال آن ظاهر، باطنى است پس هر چه ظاهرش پاكيزه باشد باطنش پاكيزه است، و هر چه ظاهرش پليد باشد باطنش پليد است. رسول راستگو صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: ان الله يحب العبد و يبغض عمله و يحب العمل و يبغض بدنه (همانا كه خداى بنده اى را دوست مى دارد و كردارش را دشمن مى دارد، و كردارى را دوست مى دارد و بدن صاحب كردار را دشمن مى دارد) و بدان كه هر عمل را روييدنئى است وهيچ روييدنى از آب بى نياز نيست و آبها گوناگون است. هر چه آبخوردش پاكيزه باشد گياهش پاكيزه و ميوه اش شيرين است، و هر چه آبخوردش پليد باشد كاشتن آن پليد، و ميوه آن تلخ باشد.