ترجمه نهج البلاغه

محمد دشتی

نسخه متني -صفحه : 384/ 32
نمايش فراداده

خطبه 041-وفادارى و نهى از منكر

پرهيز از حيله و نيرنگ اى مردم! وفا همراه راستى است، كه سپرى محكمتر و نگهدارنده تر از آن سراغ ندارم، آن كس كه از بازگشت خود به قيامت آگاه باشد خيانت و نيرنگ ندارد. اما امروز در محيط و زمانه اى زندگى مى كنيم كه بيشتر مردم حيله و نيرنگ را، زيركى مى پندارند، و افراد جاهل آنان را اهل تدبير مى خوانند. چگونه فكر مى كنند؟ خدا بكشد آنها را؟ چه بسا شخصى تمام پيش آمدهاى آينده را مى داند، و راههاى مكر و حيله را مى شناسد ولى امر و نهى پروردگار مانع اوست، و با اينكه قدرت انجام آن را دارد آن را به روشنى رها مى سازد، اما آن كس كه از گناه و مخالفت با دين پروا ندارد از فرصتها براى نيرنگ بازى، استفاده مى كند.

خطبه 042-پرهيز از هوسرانى

پرهيز از آرزوهاى طولانى و هواپرستى اى مردم! همانا بر شما از دو چيز مى ترسم، هواپرستى و آرزوهاى طولانى. اما پيروى از خواهش نفس، انسان را از حق باز مى دارد، و آرزوهاى طولانى، آخرت را از ياد مى برد. آگاه باشيد! دنيا به سرعت پشت كرده و از آن جز باقيمانده اندكى از ظرف آبى كه آن را خالى كرده باشند، نمانده است. به هوش باشيد كه آخرت به سوى ما مى آيد، دنيا و آخرت، هر يك فرزندانى دارند. بكوشيد از فرزندان آخرت باشيد، نه دنيا، زيرا در روز قيامت، هر فرزندى به پدر و مادر خويش باز مى گردد. امروز هنگام عمل است نه حساب رسى، و فردا روز حساب رسى است، نه عمل. ((حذا) به معناى شتابان و (جذا) به معناى بريده از نيك و بد، كه برخى نقل كردند)