چون تمام شود عقل نقصان شود سخن.
روزگار كهنه كند بدنها را، و نو كند اميدها را، و نزديك كند مرگ را، و دور كند آرزوها را. هر كه ظفر يابد به روزگار رنجور شود، و هر كه فائت شود از او (متاع دنيا) رنجور شود.
و هر كه نصب كند نفس خود را براى مردمان امام (و پيشوا)، پس بر او بود كه ابتدا كند به تعليم نفس خود، پيش از تعليم دادن نفس غير او. و بايد كه باشد ادب دادن او مردم را به نهاد خود، پيش از ادب دادن او به زبان خود، و تعليم دهنده نفس خود و ادب كننده آن، سزاوارتر باشد به بزرگ داشتن از تعليم دهنده مردمان و ادب دهنده ايشان.
نفس (زدن) مرد گام او است وا اجل او.