صبر و شكيبائى دو گونه است: يكى بر آنچه كه دوست ندارى شكيب ورزيدن، ديگر بر آنچه كه دوست دارى صبر كردن.
دارا را غربت وطن، و فقير را وطن غربت است.
قناعت ثروتى است تمام نشدنى.
ريشه همه شهوتها مال است و بس.
آنكه از شر و بدت بترساند چون آن كسى است كه مژده خوشت رساند.