«توضيح واژگان قرآن به فارسى»
تأليف: سيد علي اكبر قرشي
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَنْزَلَ عَلى عَبْدِهِ الْكِتابَ وَ لَمْ يَجْعَلْ لَهُ عِوَجاً. و الصلوة و السلام على من جعله شاهدا و مبشّراً و نذيرا و علّمه من لدنه علما و على آله الذين اذهب عنهم الرجس و طهّرهم و جعل لهم نورا.
إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ قرآن مردم را باستوارترين راه هدايت ميكند «1» كتابى است عزيز و ارجمند كه باطل را مطلقا در آن راهى نيست و از جانب خداى حكيم ستوده نازل شده است «2» براى عالميان تذكر و بيدارى است «3» حقائق و امثال آن بصورتهاى گوناگون بيان گرديده تا مردم متذكّر و بيدار گردند «4» كتابى است عظيم، مجيد، مبين، كريم كه جنّ و انس از آوردن نظير آن عاجزاند «5» رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم بقرآن بسيار اهميّت ميداد و در تعليم و بكار بستن آن سعى خاصّ مبذول ميكرد، آرزومند بود كه اين كلام دلنشين خدا در دلها بنشيند و قلوب را كه مركز فرماندهى وجوداند مسخّر كند. ميفرمود:
قلبى كه ظرف قرآن باشد از عذاب خدا بدور است، «لا يعذّب اللَّه قلبا وعى القرآن» «6» ميفرمود: چون فتنهها همچون پارههاى شب تار شما را در ميان
(1) اسراء: 9 (2) فصلت: 42 (3) ص: 87 (4) زمر: 27 (5) اسراء: 88 (6) وسائل ج 4 ص 825