«ان من شيء الا عندنا خزائنه و ما ننزّله الا بقدر معلوم.» يعني (هيچچيز در عالم نيست مگر آنكه خزينههاي آن نزد ماست و ما چيزي نازل نميكنيم مگر به اندازه معين).12
بنابراين آنچه نزد خداست بهتر و باقيتر است. ولي شرط رسيدن به كمالات سعادتبخش ابدي، ايمان و تقواست. در جاي ديگر ميفرمايد:
«و ما اوتيتم شيءٍ فمتاع الحيوةالدنيا و زينتها و ما عنداللّه خير و ابقي افلا تعقلون.» يعني (آنچه كه از نعمتهاي اين دنيا به شما داده شده است، متاع و زيوري متناسب با حيات پست ـ دنيا ـ است و آنچه نزد خداست بسيار بهتر و باقيتر است آيا تعقل نميكنيد؟)13
مرگ و آخرت
پس از سپري شدن حيات موقت دنيا، فرصت انسان براي كسب شرايط زيستي حيات ابدي پايان مييابد و او با مرگ بدن به نشئه و عالمي ديگر وارد ميشود و در آنجا براساس آنچه كه روح او كسب نموده به سير خود تا مرحله بعدي حياتش يعني قيامت ادامه ميدهد.
«قل ان الموت الذي تفرون منه فانه ملاقيكم ثم تردون الي عالم الغيب و الشهدة فينبئكم بما كنتم تعملون.» يعني (بگو مرگي كه شما از آن فرار ميكنيد، حتما شما را ملاقات ميكند و سپس بهسوي داناي پنهان و پيدا ـ خداوند ـ باز ميگرديد و او شما را به آنچه كردهايد آگاه ميسازد).14
و اين سرنوشت قطعي همه انسانهاست كه يكي پس از ديگري و نسل به نسل با سپري شدن عمرشان به عالم ديگري منتقل ميشوند و اين جريان آن قدر ادامه مييابد، تا عمر زمين و آسمانها و جهان خلقت بهسر آيد و با سپري شدن اجل آنها نظم جهان بههم ميخورد و از بين ميرود و حيات دنيا پايان يافته و دگرگون ميگردد و قيامت تحقق مييابد و انسان وارد مرحله جديدي از زندگي خود كه حيات ابدي است، ميشود.
قرآن در اين باره ميفرمايد:
«يوم تبدل الارض غيرَ الارض و السمواتُ و برزوا للّه الواحد القهار.» يعني (روزي كه زمين به زميني ديگر و آسمانها نيز به آسمان ديگر تبديل شود و ـ مردم ـ در پيشگاه خداي يگانه مقتدر حاضر شوند).15
و نيز ميفرمايد:
«ما خلقنا السمواتِ والارض و ما بينهما الا بِالحقَّ و اجلٍ مسمّيً.» يعني (ما آسمانها و زمين را جز به حق و براي مدتي معين نيافريديم).16
و همچنين درباره حتميّت معاد و قيامت ميفرمايد:
«و ان الساعة اتيه لاريب فيها و ان اللّه يبعث من فيالقبور.» يعني (و مسلما ساعت قيامت بدون هيچ ترديدي خواهد رسيد و خداوند به يقين مردهها را از قبر برميانگيزد).17
و يا:
«ذالك اليوم الحق فمن شاء اتخذ الي ربه مابا.» يعني (چنين روزي ـ قيامت ـ حق است پس هركس ميخواهد، براي خود نزد پروردگارش منزلتي يابد).18
در اين آيه علاوه بر حق بودن قيامت و قطعيت آن بهنحوي رابطه بين زندگي دنيا و آخرت را بيان ميكند كه چون چنان روزي حق است و چون آن روز، روز ظهور سلطنت مطلقه الهي است، هركس ميخواهد در آن روز سعادتمند باشد، از همين امروز به فكر مقام و منزلت در نزد پروردگار خود باشد.