على (عليه السلام) فرمود:
اِذا اقْتَرَنَ الْعَزْمُ بِالْحَزِمِ كَمُلَت السَّعادَة.(1)
هر كس عزم و اراده را با دور انديشى قرين سازد، سعادت او كامل گردد.
امام صادق (عليه السلام) فرمود:
ما كُلُّ مَنْ نَوى شَيْئَا قَدِرَ عَلَيْهِ وِ لا كُلُّ مَنْ قَدِرَ عَلى شِىءٍ وُفّقَ لَهُ وَ لا كُلُّ مَنْ وُفّقَ، اَصابَ لَهُ مَوْضِعا فَاِذا اِجْتَمَعَتِ النِّيَةُوَ الْقُدْرَةُ وَ التُّوفيق و الاْصابَةُ فَهُنالِكَ تَمَّتِ السَّعادَةُ.(2)
اين چنين است كه هر كس نيت كارى كند، بر آن توانايى يابد و نه هر كس كه بر آن توانايى يابد، توفيق انجامش را پيدا كند و نه هر كس كه توفيق انجام آن را پيدا كند، به هدف نايل گردد. پس اگر نيت و قدرت و رسيدن به هدف با هم جمع گردد، سعادت كامل گردد.
(1). همان جا. (2). الارشاد، ج 2، ص 204.