اي كاش در پلورئاليسم، توقف مي‏كردند امت هانري كربن چيزي را باقي نگذاشت و اينك عملاً و مستقيماً آب به آسياب سكولاريسم مي‏ريزند.

گر چه بعضي از آنان توجه ندارند.

اين «سياه چاله» دست ساز هانري كربن كه در كهكشان اسلام به ناحق جاي گرفته چه قدر فراخ و وسيع است كه ارسطوئيان مدعي تعقل و صوفيان ضد عقل را يك جا بلعيده است.

نمي‏دانم محي‌الدين، حافظ، مولوي، عطار، عراقي، و...

كه اين همه استعداد داشتند و همه چيز را كشف و شهود كردند چرا نفهميدند كه على (عليه السلام) حق است يا دشمنان على (عليه السلام)؟! مولوي اين همه روده درازي كرده مثلاً شمس را به مقام «خدائي» رسانيده اما ذره‏اي به امامان شيعه اعتنا نكرده است.

اينك عده‏اي كه خودشان را شيعه مي‏دانند پي‌رو او هستند، باز هم خيلي خوب آزاداند اما لطف كرده خودشان را «شيعه مولوي» بنامند نه شيعه اهل بيت‏ (عليهم السلام).

اينان ناجوانمردانه از جيب اهل بيت‏ (عليهم السلام) از كشور اهل بيت‏ (عليهم السلام) از انقلاب اهل بيت‏ (عليهم السلام) از بيت المال اهل بيت‏ (عليهم السلام) مي‏خورند و در خدمت پلورئاليست‏ها به ويژه آن پلورئاليست كه «مهدويت» را تعميمي كرده است، از جان و دل خدمت مي‏كنند.

مقام انبياء و ائمه طاهرين در نزد صوفيان

آن جناب محترم در تماس تلفني از تهران، فرمود: كتاب شما (مجلد اول) را مطالعه كردم استفاده كردم، بهره بردم و...

اما دو ايراد به نظرم رسيد:

1- در مواردي به اصطلاح شلاّقي رفته‌ايد.

ـ شلاّقي يعني چه؟