45. امام صادق عليه السلام درباره سخن خداوند متعال: «سپس كتاب آسمانى را به بندگان خود كه برگزيده بوديمشان، به ميراث داديم. پس برخى آنان بر خود ستمكارند و برخى از ايشان، ميانهرو، و برخى از آنان در كارهاى نيك، به فرمان خدا پيشتازند. اين، همانا فضل بزرگ است»: ستمگر بر گِرد (هواى) نفس خويش مىچرخد و ميانهرو، بر گِرد دل خويش و پيشتاز، بر محورِ پروردگارU خود.
46. امام صادق عليه السلام درباره سخن خداوند متعال: «مگر كسى كه دلى سالم به سوى خدا بياورد»: دل سالم، دلى است كه پروردگارش را ديدار كند، در حالى كه احدى جز او در خود نداشته باشد و هر دلى كه در آن شرك يا شكّ باشد، ساقط است.
47. پيامبر خدا صلّى الله عليه وآله: دنيا بر اهل آخرت، حرام است و آخرت، بر اهل دنيا حرام است و هر دو بر اهل خداى، حراماند.
48. پيامبر خدا صلّى الله عليه وآله: دل، سه گونه است: دلِ دنياطلب، دلِ آخرتطلب و دلِ خدا خواه. دلى كه دنياطلب باشد، سختى و رنجْ نصيب اوست و دلى كه آخرتطلب باشد، درجات بلند نصيبش شود و دلى كه خداخواه باشد، هم دنيا دارد و هم آخرت