وَلَايَخَافُونَ لَوْمَةَ لاَئمٍ.
و از سرزنش هيچ ملامتگرى نمىهراسند.
تهاجم تبليغاتى، مقدّمه نبرد تسليحاتى است. كسى كه در جنگ تبليغاتى عقبنشينى مىكند، بى ترديد نمىتواند در صحنه نبرد مسلّحانه، مدافع اسلام و ارزشهاى دينى باشد.
آنچه تاكنون در تبيين ويژگيهاى ياوران راستين اسلام ذكر شد، در واقعْ اصول حكمتنامه بسيج است.
به سخن ديگر، آنچه در اين كتاب درباره جايگاه بسيج، بايستهها، مسئوليتها و راز موفّقيت اين نهاد مقدّس آمده، به گونهاى با اين ويژگيها و اين اصول در ارتباطاند. يا از پيشْنيازهاى وصول به اين اصولاند و يا از لوازم و آثار آن.
بسيج، هنگامى در جايگاه قرآنىِ خود - كه در فصل اوّل اين حكمتنامه آمده - قرار مىگيرد و بسيجى، هنگامى پيروِ پيامبران بزرگ الهى، برادرِ خاتم پيامبران در آخر الزّمان، ارجمندتر از يارانِ پيامبر اسلام در بَدر و اُحد و در نهايت، زمينهساز حكومت جهانى اسلام به رهبرى مهدى آل محمد صلّى الله عليه وآله است(12) كه جانش لبريز از عشق خدا باشد؛