بنده گريز پا را نزد من بياورى، تو را در لوح، با صفت ستوده ثبت مىكنم».
اين است امّت شما كه امّتى يگانه است، و منم پروردگار شما. پس (تنها)مرا بپرستيد.
و همگى به ريسمانِ خدا چنگ زنيد و پراكنده نشويد، و نعمت خدا را درباره خود به ياد آريد: آن گاه كه (با هم) دشمن بوديد، پس ميان دلهاى شما الفت افكند، تا به لطف او برادر يكديگر شديد. و شما در كنار پرتگاهى از آتش بوديد، كه شما را از آن رهانيد. خداوند، بدينسان، آيات خود را براى شما روشن مىكند، باشد كه هدايت يابيد.
و از خدا و پيامبرش فرمان بريد و با هم نزاع مكنيد كه سست مىگرديد و مهابت شما از ميان مىرود (و نسيم پيروزى بر شما نمىوزد)، و شكيبايى كنيد، كه همانا خدا با شكيبايان است.
104. پيامبر خدا صلّى الله عليه وآله: هيچ امّتى پس از پيامبرش، دچار اختلاف نشدند، جز آنكه باطلگرايان بر رهروان حقيقت، غلبه كردند.
105. امام على عليه السلام: به خدا سوگند، هيچ امّتى، پس از پيامبرشان اختلافنكردند، جز آنكه اهل باطل بر اهل حق مسلّط شدند،