چون ميانشان جدايى افتاد، و الفت به پراكندگى انجاميد، و سخنها و دلهاشان گونهگون گرديد. از هم جدا شدند، و به حزبها گراييدند، و خدا لباس كرامت خود را از تنشان برون آورد، و نعمتِ فراخ خويش را از دستشان به در كرد و داستانِ آنان، ميان شما ماند، و آن را براى پند گيرنده عبرت گردانْد.
107. امام على عليه السلام: شما برادران دينى يكديگريد، چيزى شما را از هم جدا نكرده، جز درونِ پليد و نهادِ بد (كه با آن به سر مىبريد). نه هم را يارى مىكنيد، نه خير خواهِ هميد، نه به يكديگر چيزى مىبخشيد، و نه با هم دوستى مىورزيد.
108. امام صادق عليه السلام در گفتگو با اَحْوَل: «به بصره رفتى؟».
گفت: آرى.
فرمود: «شوق مردم به اين امر (ولايت و امامت ما) و پذيرش آنها را چگونه ديدى؟».
گفت: به خدا سوگند، اندكاند. كارهايى كردهاند؛ امّا كم است.
حضرت فرمود: «بر تو باد (جذب)نوجوانان؛ زيرا آنان، در پذيرش هر نوع خوبى، شتاب بيشترى نشان مىدهند».
109. پيامبر خدا صلّى الله عليه وآله: اگر بلايى برايت پيش آمد، مالت را فداى جانت