81. امام على عليه السلام: ما در روزگارى به سر مىبريم كه بيشتر مردم آن بىوفايى را زيركى مىدانند و نادانان، آنان را سياستمدار مىخوانند. آنها را چه مىشود؟ خدا آنها را بكشد! شخص زيرك، از نيرنگ در كار، آگاه است؛ امّا امر و نهى خدا، مانع اوست و با اينكه قدرت دارد، آن را بهكار نمىبندد. امّا آنكه پرواى دين ندارد، فرصتطلبى مىكند و سودجويى مىنمايد.
82. امام على عليه السلام: تمام دوستىات را درباره دوستت نثار كن؛ امّا به وى اطمينان تمام منما. با او كمال همراهى را داشته باش؛ امّا تمام رازها را به وى مگو، تا آنكه (از يك سو)حقّ خردمندى را به جا آورده باشى و (از دگر سو)وظايف دوستى را.
83. امام على عليه السلام: لغزشهاى دوستت را تحمّل كن، براى هنگامه هجوم دشمنت.
84. امام على عليه السلام: هركس از يارى رسانى به دوستش غفلت ورزد، با گامهاى دشمنش، هشيار مىگردد.
85. امام على عليه السلام - در حكمتهاى منسوب به ايشان: اينكه دوستت را نزد دشمنت ببينى به تو آسيبى نمىرساند، كه اگر به تو سود ندهد، ضرر نمىزند.