100. امام على عليه السلام: از نشانههاى حكمت، فرمانبردارى از بالا دست و گرامى داشتن همتايان و انصاف با زيردستان است.
101. امام على عليه السلام: (نمونهاى) از رفتار حكيمانه اين است كه: با بالا دستِ خود، جدال نكنى و زيردستان را خوار نسازى و به كارى كه در توان تو نيست، نپردازى و زبانت با دلت، و گفتارت با رفتارت مخالفت نكند و در آنچه نمىدانى، سخن نگويى و كارها را به هنگام روى آوردن (فراهم شدن زمينه انجام دادن آن) رها نسازى و به هنگام پشت كردن، پيگيرى نكنى.
102. امام على عليه السلام در حكمتهاى منسوب به ايشان: با آزاد مردان، تنها با بزرگوارى رفتار كنيد، با مردمانِ متوسط، با ميل و هراس، و با مردمان پست، با خوارى.
103. امام على عليه السلام: مردم را بر سنّتها و آيينشان برپاى دار و (چنان كن) كه بىگناهان، از تو احساس امنيت كنند و بدكاران، از تو بترسند؛ و به مرزها و كنارههاى شهرها رسيدگى كن.
104. امام على عليه السلام: بپرهيز از هر كارى كه آزادهاى را از تو بِرَماند، يا جايگاه تو را خوار سازد، يا بدى را به سويت سرازير كند، و يا عقوبتى را بدان عمل در رستاخيز، به دوش كشى!
105. امام على عليه السلام در حكمتهاى منسوب به ايشان: برخى از مردماناند كه اگر بر نيكىشان بيفزايى، تو را كوچك كنند و اگر آنان را دوستِ ويژه قلمداد كنى، تو را سبُك سازند.