و گفتم: به خدا سوگند، لباس بر تن نداشتم، به طورى كه ابو فلان، دو جامهاى را كه بر تن خود داشت، درآورد و به من پوشاند! حضرت فرمود: «روزه بگير و صدقه بده».
گفتم: از همان اندكْ كمكى كه برادرانم به من مىكنند، صدقه بدهم؟ فرمود: «آنچه را كه خداوند به تو روزى كرده است، صدقه بده، هر چند خودت بدان محتاج باشى».
120. امام على عليه السلام: زهد، كميابترينِ چيزها و ارزشمندترين چيزى است كه آدمى مىشناسد. همگان آن را مىستايند؛ ولى بيشتر مردم، آن را وا مىنهند.
121. امام على عليه السلام: زهد، خوى پرهيزگاران است و سرشتِ توبهكنندگان.
122. امام على عليه السلام: دل از دنيا بر كَن، تا خداوند تو را به عيبها و زشتيهاى آن بينا كند، و غافل مباش؛ زيرا كه تو بىمراقب نيستى.
123. امام على عليه السلام: هرچه در دنيا از دست دهى، غنيمتى براى توست.
124. امام باقر عليه السلام: حلوايى از آرد و خرما خدمت امير مؤمنان على بن ابى طالب عليه السلام آورده شد. حضرت از خوردن آن خوددارى ورزيد.