آنها اندكى از شب را مىخوابيدند، و سحرگاهان (از خداوند) طلب آمرزش مىكردند.
34. پيامبر خدا صلّى الله عليه وآله: بزرگان امّت من، حاملان قرآناند و شب زندهداران.
35. پيامبر خدا صلّى الله عليه وآله: خداوند -جلّ جلاله به دنيا وحى فرمود: «آن را كه درخدمت توست، به رنج افكن و آن كس كه تو را دور افكنَد، خدمت كن».
و بنده هرگاه در دلِ شب تار با مولاى خويش خلوت گزيند و با او به راز و نياز پردازد، خداوند، روشنايى را در دل او استوار گرداند، به طورى كه هرگاه بگويد: «اى آقاى من!»، آن ربّ جليل -جلّ جلاله، ندايش دهد: «لبيك، بنده من! از من بخواه تا عطايت كنم و به من توكّل كن تا كارت را سامان دهم».
آنگاه خداوند -جلّ جلاله به فرشتگان گويد: «اى فرشتگان من! بنگريد به اين بنده من كه در دل شب تار با منخلوت كرده است، در حالى كه هرزگان به كارهاى بيهوده سرگرماند و غافلان، خفتهاند. گواه باشيد كه من او را آمرزيدم».
36. امام على عليه السلام - در توصيف پرهيزگاران: شبْ هنگام به پا مىخيزند و آيات قرآن را با تأمّل و شمرده مىخوانند و جانهايشان را با