آن ذات اقدس نسبت داده شده است.

ب ـ مأموريت اصلى به عهده «فرشته مرگ» (عزرائيل) است.

ج ـ منظور از فرستادگان، همان فرشتگان است كه دستياران فرشته مرگ هستند.(1)

مرگ و سيماى فرشتگان

از برخى آيات و روايات استفاده مىشود كه مرگ و سيماى فرشتگان مرگ، نسبت به نيكوكاران و بدكاران يكسان نيست:

الف ـ نسبت به نيكوكاران

«تَحِيَّتُهُم يَوْمَ يَلْقَوْنَهُ سَلامٌ وَاَعدَّلَهُمْ اَجْرا كَريما»(2)

هديه مؤمنان و پذيرايى از آنان، در هنگام نيل به رحمت حق، سلام خدا و بشارت لطف الهى است؛ و براى آنها، پاداشى بزرگ آماده شده است.

«اِنَّ الَّذينَ قالُوا رَبُنَّا اللّه‏ُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عليْهِمُ الْمَلائكةُ اَلاّ تَخافُوا وَ لاتَحْزَنوا وَاَبْشِروا بِالْجَنَّةِ الَّتى كُنْتُم تُوعَدُونَ»(3)

آنان كه مىگفتند پروردگار ما خداست، و بر اين ايمان، پايدار ماندند،

(1). «بحارالانوار»، العلامة المجلسى، ج6، ص141، دارالكتب الاسلامية:

قال على (عليه السلام): «للملك الموت اعوان من ملائكة الرحمة و النقمة؛ يصدرون عن امره و فعلهم فعله».

على (عليه السلام) فرمود: «عزرائيل، داراى همكاران و دستيارانى از فرشتگان رحمت و فرشتگان عذاب مىباشد كه زير نظر او كار مىكنند».

(2). احزاب (33) آيه 44.

(3). فصلت (41) آيه 30.