گذارد و در خاك ريختن، سنگ گذاشتن و مسدود نمودن قبر نيز كمك كرد و در نتيجه سعد با تمام احترامات خاص به خاك سپرده شد.
مادر سعد كه از اين همه بزرگداشت فرزندش به وجد آمده بود، با صدايى بلند گفت: «اى سعد! بهشت بر تو گوارا باد!»
پيامبر فرمود: «اى مادر سعد! دست نگهدار؛ او اينك در فشار است!».
حاضران از اين گفته پيامبر بسيار شگفتزده و افسرده گشتند. هنگام بازگشت، عدهاى از اصحاب عرض كردند: «يا رسول اللّه! كسى مانند سعد هم عذاب مىشود؟».
حضرت فرمود: «آرى. سعد به جهت بد اخلاقى با خانوادهاش، مدت كمى ـ به اندازهاى كه گناهش پاك گردد ـ عذاب مىشود».(1)
كسى را در قبرش نشاندند و به او گفتند: «ما مأموريم كه صد تازيانه از عذاب الهى به تو بزنيم!»
(1). «بحار»، ج6، ص273: عن الصادق (عليه السلام): «ان سعدبن معاذ قدمات؛ فقام رسول اللّه (صلّى الله عليه وآله وسلّم) وقام اصحابه معه؛ فامر بغسل سعد...». قالت ام سعد: «يا سعد هنيئا لك الجنة!» فقال رسول اللّه (صلّى الله عليه وآله وسلّم): «يا ام سعد! مه؛ لاتجزفى على ربك، فإن سعدا قد أصابته ضمة...». فقال (صلّى الله عليه وآله وسلّم): نعم. انه كان فى خلقه مع اهله سوء».