حیات پس از مرگ

علی محمّد اسدی

نسخه متنی -صفحه : 209/ 138
نمايش فراداده

مدهوش بنگرى و عذاب خدا سخت است».(1)

«در آن روز سخت، دلها هراسان شود و [مردم از ترس] چشمها به زير افكنند».(2)

«در آن روز، مردم از قبرها پراكنده بيرون آيند تا [نتيجه كردار] خود را ببينند».(3)

ورود به قيامت

پس از پايان پذيرفتن دوران سكوت و خاموشى، اسرافيل به امر خدا براى انجام مرحله دوم مأموريت خود زنده مىشود. وقتى او شيپور آماده باش را به صدا درآورد، تمام انسانها از قبرهايشان برانگيخته شده و به پيشگاه پروردگار هستى بخش فراخوانده مىشوند.

خروج از قبر، يكى از هولناك‏ترين ساعات آدمى است؛ زيرا شديدترين لحظات عمر انسان سه هنگام است:

(1). حج (22) آيه 2:

«يوم ترونها تذهل كلّ مرضعة عما ارضعت و تضع كل ذات حمل حملها و ترى الناس سكارى و ماهم بسكارى ولكن عذاب اللّه‏ شديد»

(2). نازعات (79) آيه 8 ـ 9:

«قلوب يومئذ واجفة ابصارها خاشعة»

(3). زلزال (99) آيه 6:

«يومئذ يصدرالناس اشتاتا ليروا اعمالهم»