مدهوش بنگرى و عذاب خدا سخت است».(1)
«در آن روز سخت، دلها هراسان شود و [مردم از ترس] چشمها به زير افكنند».(2)
«در آن روز، مردم از قبرها پراكنده بيرون آيند تا [نتيجه كردار] خود را ببينند».(3)
پس از پايان پذيرفتن دوران سكوت و خاموشى، اسرافيل به امر خدا براى انجام مرحله دوم مأموريت خود زنده مىشود. وقتى او شيپور آماده باش را به صدا درآورد، تمام انسانها از قبرهايشان برانگيخته شده و به پيشگاه پروردگار هستى بخش فراخوانده مىشوند.
خروج از قبر، يكى از هولناكترين ساعات آدمى است؛ زيرا شديدترين لحظات عمر انسان سه هنگام است:
(1). حج (22) آيه 2: «يوم ترونها تذهل كلّ مرضعة عما ارضعت و تضع كل ذات حمل حملها و ترى الناس سكارى و ماهم بسكارى ولكن عذاب اللّه شديد» (2). نازعات (79) آيه 8 ـ 9: «قلوب يومئذ واجفة ابصارها خاشعة» (3). زلزال (99) آيه 6: «يومئذ يصدرالناس اشتاتا ليروا اعمالهم»