حیات پس از مرگ

اَعْمى»(1)

هر كس از ياد من روبگرداند؛ زندگىاش [در قبر] به سختى و تنگى خواهد گذشت و در روز قيامت نيز نابينا محشورش كنيم.

«قالوا رَبَّنا اَمتَّنَا اثْنَتَيْنِ وَاَحْيَيْتَنا اثْنَتَيْنِ فَاعْتَرَفْنا بِذُنوبِنا فَهَل اِلى خُروجٍ مِنْ سَبيلٍ»(2)

گويند: «پروردگارا! ما را دو بار ميراندى و دو بار زنده كردى تا به گناهان خود معترف شديم؛ آيا راهى هست كه از اين عذاب به درآييم؟».

«فَوَقيهُ اللّه‏ُ سَيّئاتِ مامَكَرُوا وَحاقَ بِآلِ فِرْعَوْنَ سُوءُ العَذابِ النّارُ يُعْرَضُونَ عَلَيْها غُدُوّاً وَعَشِيّاً وَ يَوْمَ تَقُومُ السّاعةُ اَدْخِلُوا آلَ فِرْعَوْنَ اَشَدَّ العَذابِ»(3)

پس، خدا، موسى [و قومش] را از مكر و شرّ فرعونيان نگه داشت و [بعد از غرق شدن] عذاب ناراحت كننده آتش بر فرعونيان فرا رسيد [كه آن عذاب عبارت است از اينكه] هر بامداد و شامگاه بر آتش نمايانده شوند تا قيامت كه خطاب رسد: «فرعونيان را در سخت‏ترين عذاب بيفكنيد».

«اِذِ الاَْغْلالُ فى اَعْناقِهِم وَالسَّلاسِلُ يُسْحَبُونَ فِى الْحَميمِ ثُمَّ فِى

(1). طه (20) آيه 124.

(2). مؤمن (40) آيه 11.

(3). مؤمن (40) آيه 45 ـ 46.