در زمان ستمشاهى رضاخان، روضه خوانى ممنوع بود، پدران ما از مجالس روضه خوانى مخفى ومحرمانه خاطرات جالبى تعريف مىكردند.
يكى از بزرگان مىگفت: در قم زيرزمين هاى خانه ها را بهم متّصل كرده بودند و مخفيانه در ساعتى خاص جمع مىشدند و روضه مىخواندند. روزى آيت اللّه خوانسارى در راهرو يكى از زيرزمين ها آنقدر گريه كرد كه غش كرد ومى فرمود: چقدر امام حسين عليه السلام مظلوم است كه ما نمى توانيم حتّى علنى برايش اشك بريزيم!