قرآن كريم كتاب زندگى ماست و هر آنچه كه براى تكامل روح و سازندگى شخصيّت انسان لازم است در آن آمده است.
يكى از نيازهاى فطرى بشر، راز و نياز با خداوند است. او ميخواهد خوشبخت زندگى كند و در آخرت نيز سعادتمند شود. بدين منظور و براى رسيدن به اين مقصود همواره در صدد داشتن رابطه وانس باخداوند است تا به هنگام بروز شدايد و مشكلات به او رجوع نمايد. براى اينمنظور لفظ و بيان خاص و الفاظ و متن مخصوصى لازم نيست. هر قوم و ملتى با زبان خود و به مقدار فهم خويش خدا را ميخوانند.
اما متن دعاها و مناجاتهايى كه از زبان اهل معرفت و انسانهاى الهى و وارسته برخاسته است داراى ظرافتهاى لفظى و معانى گستردهاى است به گونهاى كه در كلام و دعاى ديگران يافت نميشود. و اين خود رمز جاودانگى و قابل سرمشق بودن اين دعاهاست.
يك بخش از كتب احاديث ما، دعاها و مناجاتهايى است كه برزبان اولياى الهى جارى شده است كه با آن كلمات همواره خدا را ميخواندهاند و يا اين كه به پيروانشان تعليم دادهاندكه با آن خدا را بخوانند. عمده اين گونه متون در